Żywice epoksydowe to odpowiedź naukowców na zapotrzebowanie rynku. Rewelacja chemiczna przyjęła się od lat i zajmuje nowe tereny. Wygoda w stosowaniu jest niepodważalna.
Jak można podzielić posadzki z epoksydów?
Zazwyczaj dzieli się je na trzy działy ze względu na grubość warstwy użytkowej.
1. Posadzki cienkowarstwowe: nakładane narzędziami malarskimi; o konsystencji farby; nadają się do różnych pomieszczeń; można nadać im charakter zdobniczy.
2. Posadzki o średniej grubości: jako masy samorozlewne mają grubość kilku milimetrów; aplikuje się je bezpośrednio z pojemnika, w którym zostały zmieszane z utwardzaczem; rozprowadza się prostymi narzędziami — rakla i wałkiem elastycznym z kolcami.
3. Posadzki o najgrubszej warstwie: stosowane w miejscach o dużym natężeniu użytkowania; do wzmocnienia struktury stosuje się wypełnienie mineralne i warstwę wierzchnią w postaci bezbarwnego lakieru chroniącego nawierzchnię.
Od dawana posadzka epoksydowa opinie zbiera przychylne. I nie zanosi się przecież na zmiany w tej kwestii. Mają wiele zalet, których nie widać gołym okiem. Wystarczy zapoznać się jednak z uwagami producentów, by poznać wiele z nich.
Posadzka z żywicy jest długowieczna. Nic z tym określeniu nie jest przesadzone. Odporna na chemikalia. Wytrzymuje wielkie przeciążenia. Nacisk statyczny. Znosi też duże udary. Nie straszny jej ruch pieszy i koła pojazdów. Ciągi komunikacyjne wykonane z żywicy to norma. W domach, budynkach użyteczności publicznej, halach sportowych i zakładach przemysłowych. Nawet w kościołach. Wszędzie!
Materiał jest rewelacyjny i rewolucyjny. Warty zainteresowania nie tylko inwestorów biznesowych. W domach epoksydy znajdą zastosowanie wszechstronne.
